Bukatu da dokumentalaren grabaketa prozesua,
elkarrizketa prestatzen eta kontaktuak egiten hasi ginenetik 3 hilabete pasatu
dira jada! Orain dator lanik gogorrena eta luzeena!
Muntaya!
Milesker parte hartu duzuen orori!
Nahi ala ez, behar
edo “ezbehar”, jasandakoa eta sortutakoa, itzala argiari bezala, biolentzia
bere forma eta izate guztietan egon da itsatsia ezker abertzaleari.
1968 ekainaren 7 an,
Oiartzuarran zen Iñaki Sarasketa, kotxean zihoan, Txabi Etxebarrieta, ETAko
ideologo eta militante historikoarekin. Zoriak nahi izan zuen, alde batetik
ETAk lehengo aldiz inor akabatu eta bestetik ETAko kide bat lehenengo aldiz
erailduko zuten gertakarien testigu izatea.
1975ean Oiartzunen
Echeverria alkate frankista akabatu zuen E.T.A.k, arrazoiak eta justifikazioak
alde batera utziz, Frankoren osteko Euskal Herrian, biolentziak bide luzea
egiteko zuela argi geratu zen. 2011-ean beste Etxeberria eta Oiartzuar den
batek, ezker abertzaleak duen talde jendetsuenaren izenean biolentziari uko
egin zion, modu honetan beste garai bat irekiz.
Oiartzun 1975-2011
dokumentala, euskal herrian, eta konkretuki ezker abertzalearengan, (talde
handi, zabal eta anitza bezala ulertua), biolentziak eduki duen garrantzia
aztertzea du helburu. Biolentzia bere terminorik zabalenean ulertuta beti ere,
(ETA-rena, poliziala, politikoa, herrikoa, estatukoa, psikologikoa, etab).
Horretarako, ongien ezagutzen dudan ingurugiroa
erabili nahi dut ispilu gisa, Oiartzun: Udaletxearen gehiengo osoa, eta beraz
herriaren nahia, gaur egun eta historikoki, abertzale eta ezkerrekoa den herri
honetatik hasita izate handiago bat duten fenomenoari argi apur bat botatzeko
saiakera.
